Hoe kan de begeleidingskundige bijdragen aan veranderingen, terwijl hij of zij daar zelf ook deel van uitmaakt? In dit artikel zet de auteur uiteen dat de begrippen sfeer en sfeerovergang gezien kunnen worden als kernconcepten bij de beantwoording van deze vraag.

In dit onderdeel van de rubriek Ontmoeting vertellen begeleidingskundigen over een dag uit hun professionele leven vanuit de werkplek.

Het helpende gesprek waar wij begeleiders graag onze tijd aan besteden, kent talloze interessante elementen waarin tijd een rol speelt

Bespreking van Leven in tijden van versnelling. Een pleidooi voor resonantie (2016) van Hartmut Rosa.

In deze bijdrage bespreekt de auteur hoe zelfbevestiging en heroriëntatie tot stand kunnen komen via narratieve interventies. Dit doet zij aan de hand van de narrativiteitstheorie van Paul Ricoeur, die stelt dat zelfinzicht en zelfbekrachtiging via de omweg van het verhaal en de ander bemiddeld dienen te worden.

Wat is tragiek in deze tijd? En wat betekent dit voor begeleidingskundigen? Het thema voor dit nummer stelden wij zomer vorig jaar al vast.

In dit artikel schetsen de auteurs een begeleidingskundig traject binnen een penitentiaire inrichting, naar aanleiding van een vraag om advies over de koersbepaling.

‘Nu ons hedendaagse optimistische geloof in de maakbaarheid van ons persoonlijke en collectieve bestaan steeds meer erodeert, neemt de actualiteit van de tragedie toe’, aldus Ronald Wolbink in zijn column.

Het taalspel van de begeleidingskunde sluit aan bij iets dat veel breder leeft in de samenleving en in het denken over organisaties.

De redactie sprak met Paul Frissen, decaan en bestuursvoorzitter van de Nederlandse School voor Openbaar bestuur te Den Haag en hoogleraar bestuurskunde aan de Tilburg University.

Hoe kunnen we jonge artsen in intervisie en (groeps)supervisie leren omgaan met tragiek?

Werken met een gezonde vorm van zelfonthulling leidt in de optiek van de auteur tot werkelijke verbinding met de cliënt en biedt kansen voor autonomieontwikkeling.

In dit artikel zet de auteur uiteen hoe weemoed een plek kan krijgen binnen verandertrajecten.

Bespreking van Goed leven: met kwetsbaarheid en beperking (2020) van Dirk De Wachter en Manu Keirse.

Zelfontplooiing is het hoogst bereikbare doel – althans, dat stelt
Abraham Maslow in zijn behoeftepiramide. Maar is dat wel zo?

Transities in de levensloop kunnen een natuurlijk patroon volgen maar zich ook onverwacht voordoen.

In deze column vertelt de auteur over flow en haar authentieke ik: ‘Ze is gefocust op het proces, ze gaat er helemaal in op.

Het onderscheid tussen tamme en gemene problemen is relevant voor iedereen die wil bijdragen aan (werk)geluk.

In gesprek met Jan Auke Walburg

Hoe doe je dat als organisatie, werken aan mentale kracht?