Zelfreflectie mist in Geneeskunde opleiding
Overige
Type: Nieuws
Datum:
26 September 2018
Palliatieve zorg is op dit moment nog een onderbelicht onderdeel van de curricula. Geen van de geneeskundeopleidingen behandelt in het verplichte curriculum alle essentiële aspecten van levenseindezorg, zoals gedefinieerd op basis van internationale normen. Slechts één universiteit (Radboud Universiteit Nijmegen) biedt een keuzevak aan waarin al deze aspecten aan bod komen.
Dat blijkt uit onderzoek van Leyden Academy on Vitality and Ageing, dat deze maand is gepubliceerd in de uitgave Perspectives on Medical Education. Het onderzoek kwam voort uit een masterscriptie van Josefien de Bruin en Mary-Joanne Verhoef.
De onderzoekers bekeken in hoeverre de zorg rond het einde van het leven van patiënten aan bod komt in de acht geneeskundeopleidingen. Daartoe hebben ze het aanbod langs het Raamplan Artsopleiding gelegd, keuzegidsen doorgenomen en opleiders van de bachelor- en masteropleidingen ondervraagd. De onderzoekers hebben een checklist opgesteld; deze is gebaseerd op internationale normen, met vijf aspecten van ‘end-of-life care’ die als essentieel worden beschouwd, zoals communicatie, juridisch-ethische aspecten en professionele en persoonlijke zelfreflectie van de arts.
Wat geneeskundestudenten in de opleiding leren over levenseindezorg (of: stervenszorg) is zeer wisselend. Het onderwerp blijft over de gehele linie onderbelicht, zo concluderen de onderzoekers. Arts-onderzoeker Mary-Joanne Verhoef merkt op dat met name het onderdeel ‘zelfreflectie’ nog mist in de opleiding. ‘Dit gaat over nadenken over doodgaan, hoe ga ik zelf om met de dood? En: hoe om te gaan met stervende patiënten. Geneeskundestudenten worden opgeleid om te behandelen, maar we moeten ook leren nadenken over het mogelijk stoppen van behandelen.’