De herfst blijkt de ideale tijd om gas terug te nemen en de balans op te maken

Herfst is een tijd van loslaten, en niet alleen voor de blaadjes aan de bomen. Dat stemt melancholisch. De vallende bladeren zijn een voorbode van kale bomen en een winter waarvan het donker lang kan duren. Van speciaalbiertjes op terrasjes die ingeruild worden voor sjaals en omhoog gewaaide paraplu’s. In dat opzicht geef je de digitale nomaden die een of ander tropisch eiland opzoeken groot gelijk.

Tegelijkertijd herinnert de herfst ons eraan dat we niet altijd op volle kracht vooruit hoeven te presteren, zoals de oppeppende energie die je tijdens die eerste warme lentedagen kunt ervaren. In feite tonen de seizoenen dat voor alles een tijd en plek is, dat er een algeheel ritme bestaat. In Japan beschouwen de mensen de seizoenen als wegwijzers voor het leven. Onderdeel van die oosterse traditie is het accepteren en waarderen van de vergankelijke, imperfecte en incomplete aard van alles wat bestaat.

Herinnering aan de natuurlijke cyclus van dingen

‘In het moderne leven wordt dit natuurlijk ritme vaak verstoord’, vertelt de Britse Beth Kempton in haar boek Wabi sabi dat gaat over de eeuwenoude Japanse wijsheden. ‘We maken onze dagen langer met felle kunstmatig verlichting, onderbreken ons gevoelige bioritme met het blauwe licht van onze elektronische apparaten, en we dwingen onszelf om uiterst productief te zijn, gewoon omdat het een werkdag is. We gaan maar door, ongeacht of ons lichaam ons probeert te vertellen dat het tijd is om een winterslaap te houden, of naar buiten te gaan voor wat zomerzonlicht… en dan zijn we verbaasd dat we ziek worden.’

Lees verder

Bron: MT