Jijzelf als instrument!
Als professionele hulpverlener ben jij zelf het instrument bij uitstek in relatie tot de mensen die jij begeleidt. Dit geldt in vele sectoren. Wil je een grondig zicht op jezelf krijgen en jezelf beter leren hanteren in de begeleidingssituatie, dan is supervisie iets voor jou!
Ervaringsleren:Supervisie is een vorm van ervaringsleren. Je leert van concrete werkervaringen. De kern daarvan is de interactie met een ander en wat dit met jou doet. Hierop leer je reflecteren. Wat beleef je daarbij? Wat waren je intenties? Welke opvattingen speelden mee? Vervolgens kun je de diepte in. Hangt dit samen met bepaalde levenservaringen, met bepaalde basisovertuigingen, met bepaalde drijfveren? Je kunt ook de breedte in: Wat zegt het instellingsbeleid? Wat kun je vanuit diverse theorieën en methodieken hierover zeggen? Op deze manier leer je oude kennis toe te passen op actuele werksituaties. Van hieruit kom je tot inzicht in wat je in jezelf nog te ontwikkelen hebt. Daar ga je vervolgens concreet mee aan de slag.
Zelfgestuurd:Binnen supervisie ben je zelf verantwoordelijk voorje leerproces. Kenmerkend voor mijn begeleiding is dat ik je vaardigheden aanleer waarmee jij je interne supervisor kunt ontwikkelen. De belangrijkste vaardigheid is het actueel kunnen beleven van de werkervaring en vervolgens met enige afstand daarop kunnen reflecteren.
Praktisch:Supervisie is het meest effectief als je ten minste tien tweewekelijkse bijeenkomsten volgt van een uur. Iedere keer zorg je voor een werkinbreng en een reflectieverslag. Voor de midden- en eindevaluatie maak je een samenvattend verslag waarin je de rode draad beschrijft van je leerproces. De sessies zijn in mijn praktijk in Leusden.