Wie leert, maakt zich vrij: dat is de grondgedachte bij professionele begeleiding van leer- en ontwikkelingsprocessen. Omgekeerd wordt ervan uitgegaan dat je, om van ervaringen te leren, in staat moet zijn om vrijmoedig te spreken of op zijn minst bereid moet zijn dat te proberen. Zo bekeken is vrijheid zowel uitkomst als voorwaarde voor zelfontdekkend, zelfsturend en reflectief leren. De auteur vraagt zicht af wat ‘vrijmoedig spreken’ eigenlijk betekent en wat het met supervisie te maken heeft, aan de hand van voorbeelden uit verschillende Europese landen.