Hoe kunnen we zo dicht mogelijk blijven bij wat is, in het materiaal dat we horen, in de relatie en de ander die we ervaren, en binnen in onszelf? Naarmate we ons daar meer en dieper op kunnen richten, dus beter kunnen blijven bij wat er zich hier en nu in de kamer voordoet, zullen we ‘vanzelf’ meer ruimte voor reflectie ontwikkelen en werkelijk nieuwe dingen ontdekken, die uiteindelijk voor de supervisant, de supervisor, en in het bijzonder voor de organisaties waarmee de supervisant werkt, van groot belang zijn...

Reactie op 'Wat is supervisie?' (TsvB 2012-02)