Jonge lusteloze honden

Blog ledenwijsheid - Karin Bouius

Daan Katoele, “een jonge hond” heeft mij het stokje overgegeven om voor ledenwijsheid iets te schrijven. De vragen die hij mij stelde, waren de volgende: “Wat zal de toekomstige wereld van professioneel begeleiders vragen? Welke competenties zijn daarvoor nodig? Ik ben heel benieuwd of en hoe jij deze wijsheden inzet als professional in jouw werk als docent op NHL Stenden en in jouw eigen coachpraktijk”. 

Hoe zet je wijsheden in bij jong professionals ofwel jonge honden?

Een jonge hond ontdekt, zoekt grenzen op, speelt, bijt en doet ondeugende dingen. Leert wat wel of niet mag en het liefst van soortgenoten. Een kleine correctie van een oudere hond is soms gewenst. Maar wat als je je lusteloos voelt als jonge hond en even de weg kwijt bent? 

Dat heb ik ervaren in mijn klaslokaal, dat we tegenwoordig atelier noemen. Twee jaar corona heeft de intimiteit geen goed gedaan. Intimiteit hebben we als mens nodig om te kunnen groeien. Intimiteit is contact maken, ontdekken op meerdere lagen, grenzen verkennen, afstand en nabijheid onderzoeken.  

Ik merk een terugval in gedrag, we zijn als mens teruggezet. We zijn ons bewust geworden dat de maakbaarheid grenzen kent, dat we kleiner dan de natuur zijn. Het heeft ons teruggezet waarbij we opnieuw mogen ontdekken wie we zijn.  

We leven in een constante verandering waarbij intimiteit juist het sleutelwoord is, maar we zijn hier bang voor geworden. We zijn kwetsbaar en net als de jonge honden kiezen we ervoor om bij mogelijk gevaar maar even stil te liggen. Energie besparen, niet wetend waarvoor.  

Waar laden we ons voor op als thema’s als een donkere wolk boven ons hangen? Hoe krijgen we weer licht in deze duisternis waarbij we weer kunnen groeien? En wat is groei dan? We leven in een tijdperk waar trage vragen en het je verhouden tot het ongemak nieuw is. Geen Quick Fix meer maar een ander besef. Geen oplossingen bedenken voor vraagstukken binnen het bestaande denkframe. Is er überhaupt een frame? Wie ben ik in deze context waarbij westerse waarden ter discussie worden gesteld? 

Met lege ogen word ik soms aangekeken. Introspectie is nodig maar ook niet te veel. Onze jonge honden zijn zoekende in een verandering van tijdperk. Wat kan ik doen, hen steunen in hun proces en hopen dat ze moed en lef hebben om de sprong te wagen?  

 De generatie waar ik mee werk zijn jongeren tussen de 18 en 25. Ze hebben een moreel kompas en zijn gedreven.  Ze willen hun energie kwijt en ontdekken. Vinden correcties van oude honden soms betuttelend. We mogen wel mentoren maar in het licht van ontwikkelen. En dan staan ze op en nodigen ze ons weer uit om te ontdekken dat contact in andere vormen heel waardevol kan zijn. Leren asynchroon en laten mij versteld doen staan dat zij duurzamer zijn dan ik. Wie ben ik om als oude hond soms te bijten of te corrigeren? Ik heb de jonge honden nodig die mij verder gaan leiden. Ik brom, ik blaf, ik speel en nodig hen uit het spel over te nemen. Het leven is leiden en volgen. Meegaan op de energetische energie die zij feilloos aanvoelen. Heel even voel ik me een van hen.  

 Het liggen heeft de jonge honden goed gedaan. We staan voor een nieuwe uitdaging en ik zal hen volgen. Wat ik doe is hen (ont)wikkelen en vertrouwen geven. Het morele kompas is aanwezig en zij mogen op zichzelf vertrouwen.  

Wat zal de toekomstige wereld van professioneel begeleiders vragen?

We leven in een tijdperk waarin connecties belangrijk zijn. We leren van en aan elkaar. Samenwerken en nieuwe vormen ontdekken, is belangrijk. Afstand nemen van het oude. Antwoorden zijn er niet. Wij als begeleiders mogen trage vragen blijven stellen waardoor we leren hoe we in het ongemak kunnen staan. Hoe we op de energetische energie aan kunnen sluiten waardoor veranderingen ineens sneller gaan. We mogen hun leren vertragen.  

Welke competenties zijn daarvoor nodig?  

Adaptief vermogen en een continue lerende houding. Dit vraagt om flexibiliteit waarbij onzekerheden en het hierop anticiperen competenties zijn die helpend zijn in een verandering van tijdperk. 

Hoe zet jij deze wijsheden in als professional in jouw werk als docent op NHL Stenden en in jouw eigen coachpraktijk?

Binnen NHL Stenden werken we met Manon Ruijters en heeft professionele identiteit een grote rol in het curriculum. Ik zie veel potentie die graag wil vrijkomen. Onze arbeidsmarkt is hier nog niet klaar voor velen zitten nog in oude patronen. Deze generatie gaat baanbrekend zijn en ik heb vertrouwen in hen.  

Mijn eigen praktijk heet Praktijk-Bouius en ik richt mij op zijnsvraagstukken. Want als je zicht hebt op wie je bent kun je ook betere keuzes maken.  

Ik geef het stokje door aan Ellen Wilbrink. Zij is mijn zeer gewaardeerde collega op meerdere vlakken. Ellen wil graag ruimte en wil haar eigen vraag inbrengen. Dit is passend bij hoe ik haar ken. Autonoom en authentiek. 

Karin Bouius